PLAZHI PAS SHIUT
Nga Agim Bajrami
SAPO TE NISIN SHIRAT !
Sapo të nisin shirat e parē
Unë do té kthehem tek ty me patjetër
Me vete vjeshtën do të marr
Si miken .time më tē vjetër
Ti do të skuqesh menjëherë
Se s’më ke pritur kaq shumë shpejt
Mes nesh njē mur ngriti kjo verë
Me sherre kot dhe vapë të nxehtē
Sapo të nisin të bien gjethet
Uné vetes do ti bēj një autoportret
Në vend të syve , s’ do vendos copêza
qiejsh
Por dy varka që çajnē nëpër det
Me to të prek çdo udhē të kaltër
Gjersa fuqija të na bjerë
Varkave te mija ju pëlqejnë gjithmonë varkētarët
Por timonierët .., asnjëherë
Sapo të ngopet toka nga shirat
Unë do vij me çdo kusht , të të takoj ,
Të gjitha vjeshtat janê mikeshat e mia
të mira
Po ti je.. tjetēr lloj
….
NUANCA
Ngjyrē vere ky breg dhe kjo valē e gëzuar
Kjo ditē qē pa ndjerē po kalon
Ku deti dhe njerëzit në njē sofër janë shtruar
Dhe dielli çdo ind ju përshkon
Drithērues këta tinguj ,që nga gjethet pikojnë
Dhe vendin me nota e mbushin
Tinguj tē tillë veç kitararat lëshojnë
Ose kjo violinē gushti
E ëndërrt kjo vajzë, me tipare të bukur
Që ecēn në rrugē pak nxituar
Mbi buzē akoma , i dallon njē e puthur
Megjithēse ta fshijē , ēshtë munduar
I bleruar ky pyll , që bleron ndanē fushe
( Me plepa të gjatē dhe me blirë )
Kur isha fëmijë ,gjithmonē më janë dukur
Si viganë të mēdhenj , zemërmirë
E çuditshme kjo stinë , qē ëndērron për pak fresk
E tharë nga kjo verë kaq e nxehtë
Dhe pse disa herë i ka qëlluar tē vdesē
Rilind prapë nga vdekja e vet
…..
FOTO VERE
Trupa tē zhveshur, notarë dhe varka
Portrete mbi rërê dhe mbi det
Një diell që zhytet në valët e kaltra
Dhe del prej andej mē i nxehtē
S’ bëjnë punë mē çadrat .as birra e ftohtē
( Ato të ndihmojnë vetëm pak)
Kjo vapë e tmerrshme që tē rrjedh nē aortē
Dhe ajrin rrezik , ta ndezë flakë
Të vakta ,bisedat dhe orët të vakta
Gjer në çastin kur trageti afron
Për tē do tē flitet , gjersa të vijē darka
Se ndryshe ,as ora s’kalon
Sigurisht do të flitet dhe për fqinjën e shezlongut
Ka ditë qē ajo po na çmend
Të gjithëve ju ngjan me një aktore të njohur
Por që emrin askush s’ ja mban mend
Një varkē pērmbi valē , njē re lart në qiell
Mē joshin drejt tyre pa zë
Unê dua të shkoj tek tē dyja njëheresh
Por s’mundem të shkoj tek asnjë
Portrete të nxehtë nē ngjyrë çokollate
Lakuriqësi që të deh dhe të josh
Kētu ta ka qejfi ,tē bēsh ca mēkate
Por droja s’të lë , tē guxosh ..
….
GJURMË NË RËRË
Gjurmē hapash në rërën e njomë
Kaligrafi lëvizore e ngatërruar
Këtu dy të dashur ,janē puthur gjer vonē
Tē pērmalluar
S’ka pasur njerēz ato çaste
( Atë orë bregdeti është i shkretë )
Ajo në krye ka bērē naze
Me mollzat skuqur paksa lehtē
Pēr njē moment ka ulur kokēn
Ka psherētirë gjoja me drojē
Kēshtu bëjnē gjithmonē të gjitha vajzat
Gjersa hutimi t’ju kalojē
Pastaj papritmas ēshtê përmendur
Si të ketë bërē ndonjë faj
Drejt tij pafjalë ka zgjatur buzët
Që ,puthjet zjarr me të ti ndaj
Mē tej ,më tej , nuk di ç’ka ngjarë
Nga unē mos prisni mē shumë gjēra
Unē flas pēr gjurmēt që kam parë
Të tjerat gjurmë .. , i ka fshirē rēra
…..
LIRIKĒ E DJERSITUR
Asnjë gjurmë nga buzqeshja jote ,s’ka mbetur gjëkund
Ku shkoi ajo vallë ,ku u tret
Mos e mori kjo erë ,qē dhe drurēt pērkund
Apo s’ka qenē e vërtetē ?
Se di ,se di dhe s’them dot gjë
Për mua buzqeshjet janē hyjnore
Ti vetë më the qē s’do ik mē
Dhe do tē mbaj gjithmonë pēr dore
E shkretë hapēsira rreth e qark
Sikur ka rënē ndonjē tērmet
Nga ky shkak zogjtē kanē ikur larg
Kanē marrē me vete dhe foletē
– Ku gjendesh vallē ,nē ç’humbëtirē
Drejt teje pyetjet nis menduar
Unē zērin tēnd e kisha frymē
Paçka se kurrē s’ta kam pohuar
Ndaj s”bëj habi qê ,mbas cdo pyetje
Arsyet i gjej vetē
Kur dashuria s’merr përgjigje
Ti e di mirë se ç’ngjet !
Ne gjoks mē shpon njē majēz thike
Në fyt fjala mē ngec
Kurrkundi hesht gjer nē djersitje
Kurrkundi është memec !
….
ORËT
Kam disa orë nē shtëpi
Por rrallē shume rralle i ve në duar
Akrepat e tyre më ngjallin mërzi
Dhe shpesh me lene zgjuar
Mē grisin sytē kur vijnē vērdalle
Dhe presin fushën mes per mes
Mē masin kohen . sa jam gjallē
Më ndjellin kohēn kur do vdes
Ndaj sinqerisht them s’i pēlqej
I lë aty ,në terr , harruar
Unê e mas kohên veç me diej
Dhe sy prej .njerêzish tê gëzuar
Tik taku i lehtê i zemrês sime
Më del edhe më tepron
I vetmi qe s’me ngjall shqetesime
Dhe asnjehere s’gabon
S’mê pëlqejnë orët e çdo marke
Shpesh dhe , i marr inat
Dhe pse çdo festë njerêzit e afêrt
Vec orë mē bëjnë dhuratë.
….
PLAZHI PAS SHIUT
Pas shiut që ra ,, qiejt u pastruan
(Ish shi i butē ,ky qē ra sot )
Ky eshtë një cast ,që unë ‘ e humb toruan
Dhe nuk e mbajtkam veten dot
Ndaj flas me pjeshkēn tek oborri
Me nje qershi përballē shtëpisë
Ato gjer dje merrnin frymë nga zori
Sot dritherojne prej lumturisê
Mê shkrin dhe mua gazi i tyre
Ky mot që u bë menjëherë i bukur
Tashmë me to do rri gjithë ditën
Më pas do ndajmë dhe një tê puthur
Dhe nuk kam kohë ti kthej përgjigje
Dikujt që emrin tim përmend
Me pemët kam lidhje intime
Përpara tyre s’vë askënd
Pas shiut që ra, pemët drithêruan
U bënë mē të pastra , si idil
Dicka nga to më dhanë dhe mua
Pak bisk ,pak degë , pak klorofil..