Përktheu nga italishtja: Angela Kosta
Maria Teresa Liuzzo ka lindur në Saline Montebello Jonico dhe jeton në Reggio di Calabria (Italia)
Presidente e Shoqatës Liriko-Dramatike “P. Benintendo”
Gazetare – Redaktore
Kryeredaktore e Revistës Letrare “Le Muse” Shkrimtare – Dr. në Psikologji
Universiteti Leibniz Santa Fe, New Mexico – SHBA
Prof. Filozofia dhe Letrat Moderne – SHBA
Korrespondente e: “Il Ponte Italo – Americano” – SHBA
“New Corvina” – Evropë (Hunedoara)
Poesie di Maria Teresa Liuzzo tratte dalla raccolta: ”Danza la notte nelle tue pupille” (Agar Editrice R. C. aprile 2022 ) Postfazione dello studioso Mauro D’Castelli.
Poezi nga Maria Teresa Liuzzo, përmbledhja poetike “Vallëzon nata në bebëzat e tua” (Agar Editrice R.C. Prill 2022) Parathënie nga studiuesi Mauro D’Castelli.
MË BLI NJË FUSTAN
Më bli një fustan trishtimi
për ta qëndisur sonte.
Pikon ndër duart e mia
koha midis korale puthjesh
të lulëzuara në hënë
e të bartura nga era.
Pimë në kupën e kohës!
Do të jem ende e jotja =… e borës.
VESH DANTELLA PREJ SHKUME
Vesh dantella prej shkume.
Jam deti
nëse në mua humbet.
JEMI HIJE
Jemi hije
që mundin kohën:
rrahja e agimit,
lumi, qielli.
O yje! Të ndezura në gjoksin tim!
Lindin
ditë të shkuara, të mundimshme
por megjithatë përplot me ty.
Oh, të vdesësh si deti!
KOCKA PEMËSH
Kockat e pemës
në prehër të pafatësisë:
vetëvrasje trëndafilash nën rrufe.
Ti, fatkeqësia dhe freskimi
mes sfondeve dhe qiejve të argjendtë
dhe ylberëve mbi akacie në lulëzim;
vrer dhe mjaltë diamantesh
në të pafajshëmin agim.
Guxoja koma…
Gjithçka për ty më flet.
Gjithçka e jotja më mungon.
Nëpër skuqjen që gris faqen,
ti, e vetmja erë që dashuron.