SYTË E NJË GRUAJE
Nga Abdul Basit El-Samadi Ebu Umeima,
Jemen
Poeti i njohur nga Jemeni Abdul Basit El-Samadi Ebu Umeima, ka shkruar nga një poezi për sytë e një gruaje nga Bagdadi, një tjetër poezi për sytë e një gruaje në Evropë dhe të fundit me këtë tematikë për sytë e një gruaje në Argjentinë, të cilat po i botojmë më poshtë.
GËZIMI SI NEKTARI I LULEVE
Unë jam një poet, zemra e të cilit mundohet të flejë natën
Unë rrija zgjuar natën me frymëmarrje të numëruara dhe të të panumëruara
Fjalët e mia janë të gëzueshme si nektari i luleve
Shkrimet e mia i drejtojnë bletët drejt parfumit.
Për dashurinë e përqafova çmendurinë
Dhe shkelmova njëmijë gurë që u shkatërruan nga përroi
Për të shkruar në Xhebel Aman
Dhe për të shkruar në malin Kasioun
Në Damask, për një grua që ia dinte zemrën
Nga shigjetat që mora në gjoks
Në dritën e mëngjesit herët e pashë
Në një tokë që nuk është afër Jerashit
Ajo po ecte me një buzëqeshje të shpejtë
Vizatoni rrugën
Kur më qëlloi m’u në zemër me shigjeta
Dashuria filloi dhe u bë e gjatë
Udhëtimi i saj nga një vështrim
Në lindjen e diellit humba kontrollin
E zemrës dhe i thashë:
Grua,
Unë jam i dashuruar, zemra ime është plot
Me dashuri derisa të vërshojë
Erdha tek ju nga Lille në Kartagjenë
Ditë e natë dua të të dua !
Vendet po përgatiten për praninë tuaj
Le të lulëzojë dashuria në zemrën tuaj
Dhe gjoksi im mban erë jasemini
Dashuria jote është pulsi i venave të mia
Oh, princesha më e çmuara e zemrës sime
Unë të dua dhe të dua dhe po të them,
Bukuria e mëngjesit përveç syve të tu.
UNË FITOVA DASHURINË
Ndërsa ajo ecën ngrihet avulli nga bora
Është Pranverë, ndaj një dimri që po ikën
Nuk ka pluhur në rrugë dhe aty këtu ndonjë lule
U përkula për të nuhatur aromën e jaseminit
Për të netët lundruan me dallgë,
Dhe nga vështrimi i lindjes së diellit,
fitova dashurinë, por humba zemrën time,
Për hir të zemrës së saj, që e dua,
thura nga venat e mia një shall mëndafshi
të mallit dhe thirra me një zë emocionues:
Oj ti qe ke dashur rrugen tende dhe ke shperndare gjethe shege
Une duhet te te takoj dhe te mbyll syte në paqe
dhe para se dita te mbyllet te te perqafoj ne gjoks
Sytë e tu janë dashuri e çmendur,
Dhe kur rrëmbej dashurinë në sytë e tu është si të pishë ujë deti
Sa më shumë të pishë aq më i etur bëhesh
O grua,
Nuk më pëlqen të rri deri vonë, përveçse me ty
Dhe nuk më pëlqen të vizatoj në perspektivën
E syrit të milingonës, përveç kur vizatoj fjalën të dua
E shoh që ajo rritet në sytë e tu, një mijë here.
Per dashuri
Me jep dashuri me uje te ftohte pikë pas pikë
me jep gjithcka qe zemra ime ka nevojë, per vite dashurie
dhe njemijë netë, e netë…..
PËR SYTË E NJË GRUAJE NË ARGJENTINË
Oh, gruaja më e bukur që sytë e mi kanë dashur ndonjëherë
Hidhe dashurinë tënde në zemrën e brishtë
Dhe ngrohe kontinentin e dashurisë në gjoksin tim
Unë jam një dashnor që jam kënaqur nga vështrimet e syve të tu
Dashuria jote është më e shpejtë se rrahjet e zemrës.
Nuk ka asgjë tjetër në zemrën time
Përveç nëse ka shigjeta dhe plumba në të
Përveçse dashuria juaj kalon nëpër të dhe vazhdon
Dashuria ime, unë jam gëzim dhe çmenduri
Dashuria ime është udhëtimi dhe udhëtimi
Unë u dashurova me ty dhe ngjita shkallët për të shpëtuar
Për sytë e tu me që godasin në zemrën time
Ishte një hapëse dere
Dhe unë qëndrova zgjuar natën para syve tu
Disa vite pasi linda
Dhe për sytë e tu lashë hapur portat e zemrës
Kjo shkëlqen përreth, më dua
Sa mëngjes i bukur ishte dita kur humba
Vargjet e dritës në lindjen e diellit
Për dy ditë, zemra nuk mbylli asnjë sy
As nuk i mbylla sytë në paqe
Sytë e tu më magjepsën pa vonesë
Dhe valët arteriale rrodhën
Sytë e tu janë dashuri e çmendur
Dhe për hir tënd përqafova çmendurinë
Që para se të kishe lindur
Për sytë e tu mbusha tokën
Një buzëqeshje nga shkronjat e emrit tim
Derisa lotët e syve të mi shkrinë shkëmbin
Dhe për sytë e tu shkrova në gur
Unë të dua derisa lotët e trëndafilit
Të lënë shenjë në gur
O ti që e dije zemrën të brishtë
E shkrova buzeqeshjen tende në zemer dhe ne damar
Buzëqeshja juaj është një uragan, një tërmet, një vullkan
Blini zemrën për siguri
Dhe buzëqeshja e syve tuaj është paqe dhe besnikëri
Unë jam ai që njoh zemrën tënde
Dhe gjethet e shegës u shpërndanë
Unë eci nën hijen e dashurisë
Nga Argjentina në Jemen
Në verë dhe vetëm në dimër
Dhe përzieni me gëzim të gjitha ngjyrat
Dua të të mbaj në gjoks
Pranvera fillon me shkrirjen e borës
Lart në pllaja dhe kodra
Dhe dua ta mbaj në zemër lulen e shegës
Për dashurinë më udhëzo
Më udhëzo në thellësitë e zemrës sate
Sa herë që nata është plot
Për të qëndruar zgjuar për pjesën tjetër të jetës sime
Dhe për hir të dashurisë, më jep dashuri
Me ujë të ftohtë pikë për pikë
Më jep gjithçka që i duhet zemrës
Për një natë e një mijë netë
Nuk më pëlqen të rri zgjuar deri vonë pa ty
Dhe zemra ime nuk mund të qëndrojë deri vonë pa një hënë
Përktheu nga anglishja: Dr. Mujë Buçpapaj, Tirana, Albania
RRETH POETIT
Abdulbasset Abdulsalam Qassem Alsamadi është një poet i mirënjohur nga Jemeni, i lindur në Xhebel Habashi, në provincën e Taizit. Ka titullin doktor nderi në letërsinë arabe. Ai ka një diplomë vlerësimi nga Together for Letters, Argjentinë.
Ai fitoi një konkurs ndërkombëtar poezie në Siçili, Itali 2024. Një lexim kritik i poezisë së tij “Për sytë e një gruaje nga Bagdadi” nga poeti tunizian Nour Bouaziz.
Disa nga poezitë e tij janë përkthyer në disa gjuhë si : portugalisht, frëngjisht, kroatisht, anglisht, italisht, shqip, spanjisht dhe kinezisht.
Poezitë e tij janë botuar në gazetat dhe revistat arabe, por edhe ato ndërkombëtare, të printuara dhe elektronike.
Ka marrë pjesë në Antologjinë e Paqes Botërore “Poetë për LAM-in”. Në Revistën Ndërkombëtare Al-Salam, numri nëntë dhe numri dhjetë, ka botuar disa poezi. Është përfshirë një ndër 100 personalitetet më me ndikim dhe të dalluar në vitet 2021, 2022 dhe 2023 nga gazeta algjeriane Nahëa Shorouk. Nga Presidenti i Ambasadorëve të Medias Arabe, është përfshirë në mesin e 100 personaliteteve të kulturës.
Ka marrë dhjetëra certifikata mirënjohjeje për letërsinë.