1.
Bota fillon
e derdhet nga urrejtja
në një pus të fëlliqur ndjenjash,
nga të gjitha kontinentet
fillon të derdhet
aty ku nuk ka qenie
e njerëz të përkryer.
2.
Po e them
se urrejtja i ka përfshirë
të gjithë ata
që ngjajnë të quhen njerëz
e njeriu
ka ikur si hije,
por çka di bota
për ndërrimet e mëdha
të shenjave,
tani
bishat janë çmendur
e kafshojnë njerëzoren
deri në thellësi!
3.
I padukshëm njeriu
largë qëndron
e befasohet
nga sjellja banale
të atij që ecë
me emrin e tij në ballë,
shokohet
e pyet trishtueshëm
a jam unë ai
që nuk ka turp,
as ndjenja të vërteta
nuk ka
sepse
paska ndërruar
edhe drejtimin
e nuk e di kush është!
4.
Urrejtja nuk është vlerë
po kulmi
i kësaj shembjeje
e mëria
e thanë kuadrin,
shndërrohet në një formë tjetër
me etjen e të hollave,
i ka verbuar sytë
sa as djalin e vet nuk e dallon
e pasardhësit e tij…
Qëndron mbi këtë grumbull plehu
duke ia numëruar katet
dhe druan
se mos e rrëzojnë
nga ky pirg!
5.
Në tregun e padefinimeve
mund të gjëjnë
të gjitha
çka nuk lejoheshin,
drogën
mund ta përdorin legalisht
me pije
ushqim
e injekcione,
plehu i të hedhurave
është qendër
e këmbimeve të vlershme,
kush mund t`i njohë
prindërit e vet?!…
6.
I sheh
kur krimben
nga Lindja e Perëndimi
nga Jugu e Veriu
deri në maje të pirgut,
shkundur janë kaherë
nga çështja e nderit,
njeriu ka vdekur
thonë
kur e kanë kapluar sëmundjet,
kanceri nuk është epidemi
por sëmundjet ekologjike
mund të jenë,
askush nuk ka mundur
t`ia qëllojë
të vërtetës së beftë,
vera vie
sot në mes të dimrit
e dimri në verë,
mbase janë normale
për vetëdjen e përmbysur!
7.
Shpërthimet atomike
janë një shpërthim i vogël
bombat biologjike
lëshohen mësheftas
në njërin apo tjetrin territor,
nuk merret vesh
se kush e ka dhënë urdhëresën,
pandemia apo globdemia
kështu quhen
vetëm për hirë të gjuhës
e gjuha e parë
mbetet e pa denjë
nga interesi i atij
që është mbi maje të pirgut!
8.
Ky është Zoti
që tani ia ngjallë
tmerrshëm vetvetes
këtë bindje
në konglomerat të gjërave,
si i madhi Zot
ai u duket qenieve
e Zoti qeshet
e qanë
edhe pse është energjia kozmike
e galaktikave,
i duket e çuditshme
kush e ka bërë këtë anomali,
njëri i shet fetë
tjetri armët
një tjetër bushtrat,
i këmbyeri në Zot
çirret nga pirgu i marrisë,
e krijuesi i botës
vetëm shikon
e qanë
se bota është kthyer
në paranoidë!
9.
Po ta hapim
kokën e Sfingsit
nga piramidat e Keopsit
do ta gjëjmë një pusullë
të shkruara prej kohësh
nga dora e Thotit,
e zgjidhen
çështjet e grumbulluara në pirg
zgjidhen rreziqet e globit,
se njeriu
është çështje e madhe
e transforminit!
10.
A e dini ju
ku zgjohet dashuria
për të cilën
mija femra
në këngë pëlciten,
mija kisha e thonë
një lutje të paarritshme,
përderisa njeriu
shkoklon mendjen e tij nga koka
dhe do ta nxjerrë nga kafka,
ai nuk e kupton
zërin e shtjerrur
të lutjeve
derisa ushqehet
me blasfermi
me hipoteka të kota
për të mos e kapur
realen me dorë!
11.
Shpërthimi i botës
nuk është ndonjë problem-
na thotë Zoti i shpallur
në maje të pirgut,
e le të dridhet
të dridhet përsëri
e tërë bota-
cili është ai që duhet të ndalet
përpara krijuesit
të vetëshpallur,
hijet e njerëzve
tretën në hapësirë!
12.
Tani
edhe po të pëlcasë
në mes të kosmosit Zoti,
nuk e marrim vesh
kot së koti
kur çartë e shtjellon
se nëpër çdo pikë të kontinenteve
i ka dërguar
zëdhënësat e tij,
dhe nuk dëshiron
që të sëmuremi
nga viruset tona,
kështu
bota vlon e derdhet
në papësirë-
Atlantida fundoset përsëri!…
