BARBARЁT
Nuk ishte e kotë që prisnim barbarët,
nuk ishte kotё që u mblodhëm në sheshin e qytetit.
Nuk ishte e kotë që të pushtetshmit dorёzuan pushtetin
Duke përsëritur tё njёjtat fjalime .
Nuk ishte e kotë që ne shkatërruam tempujt
dhe ngritiёm të rinj pёr nder tё perëndive të tyre,
qё i pranuam si tonat,
dhe dogjёm librat tanë
që nuk na thanё asgjë për njerëz si kёta.
Ndërsa Profecia paratha se barbarët erdhën,
dhe morёn çelësat e qytetit nga dora e mbretit.
Por kur erdhën,
zakonet e tyre u bёnё zakonet e shtetit;
dhe kur ata na urdhëruan në gjuhën tonë
nuk e dinim më, kur
kishin ardhur barbarët tek ne.
DISA SHENJA JETE
Disa thonë se jeta ёshtё ekzistenca përballë alternativave,
disa thonë – pushtim,
disa shtrijnë shenjën e të barabartës
midis jetës dhe mungesës së saj,
dhe disa thonë se jeta
na u dha t’u shërbejmë atyre të cilët nuk kanë jetë.
Dhe kjo shpjegohet lehtësisht:
nё njё natё tё gjatё e tё mundimshme
Pagjumёsie , çfarë mund të shohёsh?
Në shtëpi janë ndezur llambat. Edhe pse dritë, nuk shohim
Përveçe imazhin nga pasqyra, asgjë përveç asaj që më sheh
Dhe veten duke e parë atë,
Dhe kjo nuk mё çliron, veҫ mё shton dëshirën e madhe,
sigurisht, jo pёr vdekjen,por pёr Jetёn.
Pёr Ju.
Dhe mendimet e mia tё rrёmujshme
Vrapojnё sa andej- kёtej, si loja e stinёve nxehtё -ftohtё
unë I mbyll sytё nё natën qё mbështjell gjithçka
dhe e robёroj veten me prekjen, frymё marr pёr Ju.
Dhe nuk mbaj mend asgjë. Kaq.
EPITAF
O shëtitës! lёre shtegun një ҫast,
Dhe ulu mes manaferrave e vreshtave,
Mes ujit gurgullues ndёr pemë dhe gurёve rreth e rrotull
aq tё bardhë….
Këtu, unë, një djalë dhe një mbret si Unё, bёj ҫ’tё dua
Them tё vёrteta, ndoshta, po mё shumё gёnjeshtra.
Fytyra ime prej mermeri tё ftohtë, duart, këmbët e mia
Tё ftohta.edhe ato, ma lejojnё kaq gjё.
Gjysёm i fshehur nёpёr gjethe fieri e mikesha tё tjera tё tij,
Po pra, gjethe gjithёfarёlloj, tё rrёzuara edhe ato
Sikur Unё-Mbreti,
Nuk shkova dot larg
Por dikur, nuk vishesha me gjethe fieri
O shëtitës! lere shtegun dhe hapësirën qё tё pret,
shtypi manaferrat e egra e skuqma fytyrën time
prej mermeri tё bardhё.
NJЁ GOTЁ BIRRЁ
Vrasja e përsosur nuk ka arsye, – tha ai,
vrasja e përsosur ka nevojë vetëm për një objekt të përsosur,
sikur ishte në Aushvic.
Dhe jo vetёm krematoriumi natyrisht, por gjithҫka,
ashtu siç ishte
e hidhur nё ҫdo ҫast,
edhe “jashtë orarit të punës(!!!)”.
Dhe ai heshti
duke shikuar gotёn e birrës
e duke gjerbur ndonjё gllënjkë.
Vrasja e përsosur është dashuria, – tha ai.
Vrasja e përsosur nuk kërkon ndonjë gjë të përsosur
përveç vet-dhënies
derisa shpirti tё mё lerё.
Ёshtё kujtimi i përjetshem i ngёrҫit të fytit
Ёshtё ulurima që më tronditi dorën,
edhe tё pshurrurit që ra si hiri pёrvёlues
mbi mishin e ftohtë,
Ёshtё thembra e këpucës
qё zgjon një amshim tjetër,njё tjetёr botё
Ёshtё heshtja iluzionisht e pёrsosur
tha ai
me shikimin e pёrhumbur në gotë.
Energjia qё vjen nga ndjesitё mё çliron shumë,
por e di qё
një vrasje e përsosur nuk humbet kurrё
kurrё nuk zhduket,
njёlloj si pёrjetёsia e buzëve tё një fëmije, -shpjegoi ai,
si rëra (vetja jonё e shpёrbёrё nё mijёra vjet)
dhe gëzofi ku strukemi nga frika e pёrsosmёrisё
-si TI,
mrekulli e zёrit tё kulluar, tha ai
duke kthyer me fund atё gotё birrё.
METAMORFOZЁ
Unë shikoj pёrmes syve të majmunëve,
Sikur tё jem majmun,
Po ndoshta jam, po, po, tani jam
Pёrndryshe nuk do kёnaqesha teksa ata
luajnë me kafkën time..
Ndihem I ҫuditshёm nё fluturim me shqiponjën
Qё mbart zorrët e mia brenda saj
Dhe pёrnjёherё në barkun e tokës
Gjendem duke u zvarritur me krimbat
Që mё hëngrёn sytë.
Tani
Unë jam jeshil, jam shndrruar në bar
Dhe mishi im kalbës ҫdo dite zbukurohet.
O trupi im,
Ҫfarё shndёrrimi!
AMIR OR
Amir Or (lindur në vitin 1956), është një poet, novelist dhe eseist izraelit, veprat e të cilit janë botuar në 45 gjuhë. Ai është autori i dymbëdhjetë vëllimeve me poezi. Librat e tij më të fundit në hebraisht janë Profecia e Madman (2012), Loot (poezi të zgjedhura 1977-2013) (2013) dhe Krahë (2015). OR gjithashtu botoi një epikë të trilluar në prozë të matur, Kënga e Tahira (2001 ) dhe romani Mbretëria (2015) për jetën e mbretit David dhe shoqërisë bashkëkohore.
Amir Or ka lindur në Tel Aviv. Ai ka punuar si bari, ndërtues dhe restaurator. Ai studioi filozofinë dhe fenë krahasuese në Universitetin Hebraik në Jeruzalem, ku më vonë ligjëroi për Fenë Greke të Lashtë. OR ka botuar ese mbi poezinë, klasikën dhe studimet fetare, dhe ka dhënë mësime për shkrime krijuese në universitete në Izrael, Evropë, Sh.B.A dhe Japoni.
Më 1990 OR themeloi “Shoqërinë e Poezisë Helicon” në Izrael dhe ka qenë kryeredaktor i ditarit të Helicon dhe serisë së librave me poezi. Në vitin 1993 ai ngriti Shkollën e Poezisë Helicon Arabisht-Hebraisht dhe ka themeluar dhe drejtuar Festivalin Ndërkombëtar të Poezisë Sha’ar. Ai ka redaktuar edhe revista të tjera letrare dhe disa antologji të vargjeve hebraike në gjuhët evropiane. Ai shërben si redaktor i serive të librave me poezi Catuv, si redaktor kombëtar i revistave ndërkombëtare të poezisë Atlas dhe Blesok, dhe si koordinator kombëtar për sipërmarrjen e sponsorizuar nga KB në UPC, “Poetë për Paqen”. Ai është një anëtar themelues i EACWP (Evropian Shoqata e Programeve të Shkrimit Kreativ) të Rrethit Ndërkombëtar të Poeteve dhe të WPM (Lëvizja Poetike Botërore). Ai e ka lexuar poezinë e tij në festivale dhe konferenca në të gjithë botën
Për poezinë e tij, OR iu dha Cmimi letrar i Kryeministrit Levi Eshkol, çmimi Harry Harshon, Cmmi Bernstein (kategoria origjinale e poezisë në gjuhën hebraike), një çmim Fulbright për shkrimtarët, çmimi letrar Oeneumi 2010 i Festivalit të Poezisë Tetovë, etj. Prizemimi i Poezisë së Verës për Mbrëmjet e Poezisë në Strugë, çmimi letrar ndërkombëtar për vitin 2014 Stefan Mirtov Ljubiša, awardmimi Atlas i Evropës 2016 i Lirisë, Bluemimi BlueMet Bota 2017 përmes Poezisë, dhe Medalja Homer Evropiane për Poezinë dhe Artin 2019; si dhe Bursat në Universitetin e Iowa, Qendra Hebre-Hebraike e Universitetit të Oksfordit, Fondacioni Heinrich Böll dhe Literarische Colloquium, Berlin ndër të tjera. Për përkthimet e tij ai mori Honmimin Nderi të Ministrit izraelit të Kulturës të vitit 1995 dhe për punën e tij editoriale – çmimin për redaktimin letrar 2017 të Ministrit Izraelit të Kulturës.
BOTIMET
Yeled (Fëmijë), Ha-kibbutz Ha-meuchad, 2018
Al Ha-derekh (Në rrugë), Pardes, 2018
Sikha (Diskurs), Ese, Ha-kibbutz Ha-meuchad, 2018
HaMamlakha (Mbretëria), Novela, Ha-kibbutz Ha-meuchad, 2015
Knafayim (Krahët), Ha-kibbutz Ha-meuchad, 2015
Shalal (Plaçkitje) Poezitë e zgjedhura 1977-2013, Ha-kibbutz Ha-meuchad, 2013
Masa HaMeshuga (Profecia e Madmendurisë), Keshev, 2012
HaHaya SheBalev (Kafsha në zemër). Keshev, 2010
Muzeion Hazman (Muzeu i kohës). Ha-kibbutz Ha-meuchad, 2007
Shir Tahira (Kënga e Tahira). Romani, Xargol, 2001.
Yom (Dita). Ha-kibbutz Ha-meuchad & Tag, 1998.
Shir (Poema). Ha-kibbutz Ha-meuchad, 1996.
Kakha (Kështu!). Ha-kibbutz Ha-meuchad, 1995.
Pidyon ha-met. (Ransoming The Dead), Helicon-Bitan, 1994.
Panim (Fytyrat). Am Oved, 1991.
Ani mabbit me-‛eyney ha-qofim (Unë shoh nëpër sytë e majmunëve). Eqed, 1987.
Fundi i bashkëbisedimit
Shkruaj një mesazh…
