(Mjafton t’ua shoh fytyrën
e di se kush jeni)
Eci rrugës, vetë me duar në xhepa
“Bit-Pazarin”, e ka zënë gjumi.
Mëkot, sot kërkoj raki rrushi
Birrë “Rrapi”. Nuk gjej askund.
Dje, i shpalli “haram” Kur’ani”
Sot, i ka burgosur Koronavirusi.
Eci rrugës, vetë me duar në xhepa
Rrapin, e kanë shti në Karantinë:
Mecet. Qentë, nëpër Qytet. Liri…
(Politikë e zhveshur lakuriq
nga Dashuria platonike)
Imzot, kurrë deri më Sot. Unë,
Nuk kam parë politikë qorre:
Të zhveshur lakuriq pa brekë
Rrugës, nga Dashuria platonike
Me rraçe hadumi për mejdani.
Populli Shqiptar me lodra. “Fitore”
Sesi, i shkon përmbrapa Dudumit:
Mos vall i bien, pahiri diku rrugës…
(Masat e Qeverisë)
Masat e Qeverisë. Koronavirusi
Dhunshëm, ndanë nga të gjallët
Vdekurit: Nana. Babai. Gruaja.
Rrapi. Tavernat. “Parku i Grave”.
Qeveria. “Armiku”: Koronavirusi
Më ndanë edhe nga Gruaja besnike…
(Kohë e lirë)
Gjatë masave të Qeverisë
E cila e mbronte popullin:
Kufizime. Panikë. Dënime.
E lërova Kopështin me lopatë
Dhe, e mbolla vetë me barë.
Kohën e lirë me koronavirus
Edhe librit, i hudha pak farë…
(Arusha me dajre)
Qeveria, burgosi njerëzit në shtëpi
U dha liri në verandë. Dritare:
Duartrokisni, Arushën me dajre
Magjupin. Serenata para dritareve.
Spektatorët, përdridhen. Heqin valle
Arusha, bredh në rrugë me dajre…
(Burri i botës nuk e dëgjoi
Gruan e tij besnike)
Kalosh Çeliku, i tha: Koronavirusit
Grua, po dal pak në Kopësht. Diell.
Ajo dyshoi: Po shkon te një grua tjetër
I tha: Rri, në shtëpi! Grua tjetër, kurrë
Nuk mund të gjejsh më të mirë se Unë.
Nuk e dëgjoi burri botës Gruan besnike
Iku te “Parku i Grave” pas një Poezie…
(Koronavirusi më pyeti
çka do marr me vete)
Koronavirusi pyeti: Çka merr me vete
Gjatë 85 orëve burg, në Karntinë?
Iu përgjigja: Një ibrik me raki rrushi
Një fletore. Një lapës kimik. Një libër
Dhe, Dy shtamba me verë të Mikes.
Jo! Rri, në shtëpi! Laj duart me sapun
Mbaj distancë dy metra larg Mikes!
Ani. E marr koronavirusin në karantinë…
(Erdhi “armiku i padukshëm”
dhe më trokiti te dera)
Kalosh Çeliku, jeni në shtëpi?
Jo, iu përgjigja: Kam vdekur.
Jetën, e vazhdoj mes varreve.
Nuk ma vuri veshin. Iku pas porte
Unë, vazhdova jetën mes poezive:
Bibliotekë. Dhomën time me libra…
(Parashikim përtej
Ditës Nesërme)
Thashë: Mos bëni panikë. Mos kini frikë
Mos u besoni politikanëve! Qeverisë:
Hajdutëve. Sot, që u lanë në mëshirën
E “armikut të padukshëm”. Karantinë.
Koronavirusin do ta përcjellim me raki
Dy shtambat me verë të Mikes Di:
Diellin me rreze. Mjekun e Natyrës.
Ashtu, dhe ndodhi. Majëmali, lindi Dielli
Iku, në theqafje “armiku”: Koronavirusi…
(Hë për hë iku edhe ky
“armik i padukshëm”)
Netët i prita me panikë. Dhe, Frikë
Emisione televizive. Porosi politike:
Si, të sillemi: Lajm duart me sapun.
Distancë të mbajmë, dy metra larg
Edhe me Gruan besnike, në shtrat.
E përzumë, edhe këtë Grua “armike”
Athua, Qeveria do na japë një Mike?…
