- Zëri im.
Fyti im nje qeli e erret,
ku fryn pak ajer,
ku hyn pak drite…
Fjale te coptuara,
ne maja dhembesh,
tinguj te ckermitur…
Fjale te pathena,
si fjala E Verteta,
SI fjala Drejtesi,
te lidhura me kordet e hekurta
ne fytin qeli.
Gjer kur te pathena.
gjer kur te trembura
te shtypura ne fyt –
O vetja ime,
gjithe jeten rrebele,
ku eshte zeri yt-
2.Mos m’i luaj fjalës
Mos m,i luaj fjales o burre.
Ate qe the pardje e mohove dje
Dhe une te besova.
Ate qe the dje e mohove sot
A duhet me te besue..
Ti po i trembesh fjales time.
qe s,e kam luajt kurre.
Nese don te mbetesh mik me mua,
Mos m’i luaj fjales o burre.
- Heshtja e poetëve…
Mund te heshtin bubullimat dhe rrufete
ne perplasje resh,
Mund te heshtin dallget e terbuara
gjate stuhise ne det,
Mund te mos ulerijne ujqerit e uritur
neteve neper pyje,
Mund te mos degjohet ne qytet
zhurma e trafikut.
Mund te mos kete krisma armesh
ne dasma dhe vdekje.
Mund te jete gjithkund
vetem heshtje…
maleve, fushave, fshatrave, qyteteve
Frike do te ngjallte vetem
Heshtja e poeteve…
4.Mbi kalë
Me quajne njeri te shetitur
Se botes qark i kam rene,
Sapo jam ndalur, prape jam nisur,
kembet dhe nuk me kane zene.
Gjithe qiellit kam fluturuar,
Por vehtes nuk ia fal.
Qe gjer me sot s’kam kaleruar,
S’kam hipur kurre mbi kal.
Por fjalen ia kam dhene vehtes,
Ta mbaj me burreri.
Mbi kal do t’fluturoj drejt vdekjes
Me hingellimen e tij…
5.Në vrapim
Breshka brenda mbuleses se saj
te forte, te ngrohte
s’degjohet kur ecen,
urte dhe bute…
Zgjat koken per te pare se c,ndodh,
Qe te hedhe hapin
te sigurte..
Une njoh plot njerez breshke
Me mbulesen mbrojtese,
Qe ecin ngadale…
Dhe pse ngarkuar
por gjithmone ne vrapim,
Une zgjedh te jem kal…
- Mos ndoshta…
Po me ikin miqte
nje nga nje…
Dikush ne ate bote,
Dikush s’di ku ndodhet…
Por dhe armiqte,
Nuk po ndjehen me,
Kane ikur,
Apo jane te lodhur.
7.Pylli i ëndrrave te mia
Pylli i endrrave te mia
flakeron i teri
nga zjarri lakuriq qe e perpiu
gjithe naten…
Kush ma ndezi pyllin…
Therras per ndihme
per shuarjen e flakes.
Me zgjoi qeshja jote…
Ishe ti,
zjarrvenesja e nates…
8.Përse hëna…?
Persa hena
S’e tregon kurrizin…
Mos trembet
C’mund te thone per te
pas shpine…
A ndoshta ndruhet,
se nuk e ka aq te bukur
dhe te derdhur
si kurrizi yt…
- Në det…
Ah, ne det…
Ti shtrire mbi uje,
Nen krahet e mi…
Me rreshqet,
me ngaterrohesh
neper kembe…,
dritherohem me pickiomin tend,
te lehte prej peshku…
Zhytem dhe une
ne thellesi…
Gjysempeshk,gjysemnjeri…
Nje te dy…
- Ylli i sapolindur
Hena e pergjakur,
ylli i sapolindur
eshte i yni.
Bekim i qiellit. Ne govaten e detit
banjo e pare..
Foshnja yne yll.
ne gjoksin tend,
ne udhen e qumeshtit,
Thith lengun e bardhe
te jetes.
Krahet e mi,
djepi i tij i pare…
Syri i yllit tone
i jep drite kesaj nate…
