SHABAN LLESHI: TË BUKURËS SI PERRI, poezi

 

 

 

VASHËZO

 

Vashëzo e lumit-o

I bën naze djalit-o

Më del heret që pa gdhire

Moj bel hollë e  vetull- nxirë

 

Moj e bukur naze madhe

Djemt sec i terbove fare

I terbove djemt ti shumë

Edhe natën i le pa gjumë.

 

Poshtë dritares të përgjojnë

Serenatë per ty kendojnë

Moj e bukur si lastari

Dogje djemtë pa ardh behari!

 

 

 

TË BUKURËS SI PERRI!

 

Buzën si qershi, syrin si ulli.

Vetullën gajtan,djemtë i dogje xhan

Fytyrën kristal,shtatin si selvi.

Aman moj aman tërbove dynjan.

 

 

 

 

MALL I SHPIRTIT!

 

Ku janë fshatrat plot me jete,

pse po m’duken si të shkretë.

Brezi i ri iku…shkoi në kurbet,

po largohen prej vendit të vetë.

 

 

Dikur kemi patur dashuri të madhe

Tani jemi në bote me halle

Është ndarë djali nga nëna,nga babai

Ësht ndarë motra, nga vëllai

 

 

 

Ju fëmijët tanë mos e  harroni

Por gjithmonë nënën dhe babën kujtoni

Mos harroni shtepi e vatanë,

por zemrat i mbani  pranë e pranë.

 

 

GJYSHES!

 

Gjyshja ime, nënë e mirë,

për ne ishe dritë në errësirë.

 

Na  mbaje në prehër, në krahë,

dhe ne të duam sa më sʼka

 

 

Ti moj gjyshe me plot halle

Na tregoje histori të madhe

 

Ti na tregoje  përralla e legjenda,

ti degjonim na e kishte ënda

 

 

 

Por tregoje dhe vuajtje e mundime ,

për t’i mbajtur si kujtime

 

Ti moj gjyshe me plot rrudha ,

ti na ke treguar vite dhe periudha.

 

 

Ke vuajtur shumë,  në shumë drejtime

Më dhëmb shpirti kur i kujtoj gjyshe, e mira ime.

PËRGJIGJU

Please enter your comment!
Please enter your name here