ZJARR NËPËR ERË. Poezi nga Qazim Shehu

 

 

 

E THËNË PËR AFRIM…

 

Aq lule sa mbinë për ty,

Klorofil të jetës duke shtuar.

Më ngjan se i ke në sy

O moj vetull-harkuar.

Dhe aq përrenj që rrjedhin

Shpatit të malit,

Në të qeshurën tënde bredhin;

Në dhëmbët e tu shndrisin

Cipat e shëndetshme të kallëzave…

Aty ku natyra i afrohet

Modelit më të bukur të saj,

Për një çast zë pendohet

Se bukurisë tënde s`mund t`i ngjajë…

Atëherë stolitë hedh me pezm

Nga vjeshta në maj…

NJË FIJE BARI

Një fije bari ,sintagmë Uitmani,

Ngrë trupin plot kryeneçësi,

Është ngritja më e forte që mund të ketë,

Ajo që ka më tepër hijeshi…

 

 

 

 

ZJARR NËPËR ERË

 

Ky zjarr nëpër erë,

Ka marrë revan të madh,

Me siguri shkon të djegë,

Atë që s`e meriton aspak…

 

 

 

ILUZIONET

 

Iluzionet e kësaj jete,

I mbështjell me një leckë,

Për t`i hedhur tutje ne hon

Si gjethe të patrazuara mbeten,

As era s`i fshikullon…

 

 

PËRGJIGJU

Please enter your comment!
Please enter your name here