Për herë të parë dokumentat sekretë: Komunistët shqiptarë në arkivat angleze
ATA QË JANË NË PUSHTET AKTUALISHT NË SHQIPËRI
Të dhëna tronditëse, për “udheheqësit komunistë ”
Nga Prof. Dr. Luan Malltezi
Britania e Madhe u përfshi në luftë kundër nazistëve gjermane menjeherë pas pushtimit të Polonisë nga këta të fundit. Anglezet nën udheheqien e Çercillit u përpoqën të ngrinin në luftë kundër tyre popujt e ballkanit, jugollavët, shqiptarët, grekët etj. Për këtë qëllim ata dërguan në Shqipëri misonarë të ndryshëm ushtarake të cilët u vendosën afër shtabeve të luftes së komunisteve dhe legalistëve shqiptarë. Mbi bazën e raporteve të këtyre misionëve, anglezët dërgonin gjatë vitëve të luftës avionë luftarakë me armë, këpucë dhe rroba që shkuan thuajse thuajse totalisht në dobi të forcave partizane. Krahas nxitjes së shqiptarëvë në lufte, burimet tregojnë se misionarët anglezët përpiqeshin të kuptonin të ardhmen politike të vendit pas clirimit nga forcat naziste të pushtimit. Ata kuptuan shpejt se për komunistët shqiptarë me rendësi për marrjen e pushtetit ishte lufta e armatosur kundër Ballit Kombetar dhe Legalitetit. Lëvizja komuniste në Shqipëri pati në këtë drejtim një rrugë të hapur, ajo u tregua më e vendosur dhe më e organizuar në luftë kundër forcave naziste. Anglezët që ishin kundërshtarë të regjimit të mundshëm komunsit në Shqipëri u përpoqën të nxisnin forcat legalisite të Abaz Kupit në luftë kundër gjermanëve, por nuk patën sukses; sepse lëvizja komuniste vuri përpara Abaz Kupin dhe forcat e tij duke i shpartalluar atë plotësisht. Duke bërë vlersimet të kujdeshme të luftes antinaziste të Shqipëri, misionaret anglezë japin edhe të dhëna të hollësishme të karakterit personal për udheheqës të forcave të ndryshme politike të kohës. Po japim më poshtë të dhëna të të tilla të mbledhura nga anglezët prej njerzvet të tyre në Shqipëri për udhëheqësit komunistë që erdhën në pushtet pas luftës. Të dhënat janë tronditëse, per “udheheqësit komuniste ” qe vinin nga lufta; të dhënat bëjnë fjalë për vrasje të pamëshirshme ndaj kundërshtarëve politikë, nacionalistëve dhe legalistëve që u ranë në dorë në ato vite të rënda lufte. Shumë të dhëna bëjnë fjalë për mungesë të plotë morali tek disa prej tyre; ata përshkruhen si njerëz që përpoqën të bënin karrierë duke kaluar nga radhët e fashizmit në radhët e para të luftës së partizane. Materialet që po jepen këtu për lexuesin përfshihen në një botimin të vecantë të përgatitur për botim.
SEKRET
ATA QË JANË NË PUSHTET AKTUALISHT NË SHQIPËRI
1. ENVER HOXHA, nga profashist në komunist ekstremist
Ai u përpoq të përfundojë studimet e tij më të larta në Belgjikë, por, pasi ai nuk mund të kalojnë provimet e tij për tre vite të njëpasnjëshme, Ministria e Udhëzimit Publik e hoqi atë nga ndihma përfituese, për rrjedhim, ai filloi me propagandën komuniste, veçanërisht në vitin 1939 dhe 1940, duke deklaruar hapur se simpatia e të kuqve drejtohej kryesisht për Italinë dhe Gjermaninë, arsyeja ishte se parimet fashiste dhe naziste kishin një afinitet më të madh për komunizmin se sa për manjatët dhe imperialistët (Britania e Madhe, Franca dhe Amerika).
Ai mori anën e bllokut anti-italian vetëm pasi Rusia u përfshi në luftë. Kjo sjellje nga ana e tij drejt demokracive të Perëndimit ishte identike me qëndrimin e eksponentëve të tjerë komunistë si Koço Tashko, Kostandin Boshnjaku dhe të tjerë.
Propaganda anti-britanike dhe anti-amerikane në qarqet komuniste në Shqipëri filloi nga viti 1940. Individët më të pjekur midis anëtarëve komunistë nuk e treguan haptas armiqësinë e tyre drejt demokracive perëndimore, ndërsa të rinjtë shkuan në rrugën e tyre për të nxjerë në pah qëndrimin e tyre pa kompromis ndaj Britanisë së Madhe dhe Shteteve të Bashkuara.
Nuk kërkohet shumë mundim për të treguar se Enver Hoxha është një komunist i klasit të parë, mjafton të lexosh gazetën “Ylli Clirimtar”, Nr. 1, Qershor-Korrik 1944 (gazeta zyrtare e
komunistët në Shqipëri):
“Enver Hoxha është një komunist i radhës së parë, ushqyer siç duhet me teorinë e Marksit dhe Leninit. Në atë kohë kanë ekzistuar në Shqipëri grupe të ndryshme komuniste në grindje të madhe me njëri-tjetrin dhe me pikëpamje krejtësisht të gabuara. Enveri këmbënguli për bashkim, në mënyrë që të formonte partinë komuniste shqiptare, shtylla mbajtëse e kollonës së çeliktë e luftës së sotme e çlirimit. Që atëherë Enver jetoi në ilegalitet.
Brënda partisë dhe jashtë saj, si promotor i lëvizjes ai dënon ashpër Trockistët, deviatorët, fraksionistët; jep udhëzime në mënyrë që të jenë të vetëdijshëm për këto elementë dhe ka sukses në bërjen e partisë komuniste shqiptare një kolonë monolite me elementë të shëndetshëm të gatshëm të sakrifikojnë veten për të mirën e popullit. Kurdoherë që këto elementë të dyshimtë përpiqen për të vënë pengesa në rrugën e gjatë që kjo parti komuniste po ecën, kurdoherë që ata përpiqen për të ndarë atë prej popullit dhe të mbjellin dyshim në mesin e anëtarëve të saj të rinj, atje ju gjeni Enverin që i bën të gjithë të kuptojnë, i cili godet tradhtarët si ata e meritojnë atë, i cili ruan partinë për të cilën ai është udhëheqësi i papërkulur për luftën e çlirimit kombëtar. “Kështu në Konferencën Labinot ai dënon pa mëshirë kompromisin e Mukjes dhe përcakton vijën e politikës që duhet ndjekur drejt Ballit dhe ndaj të gjithë atyre që nuk e kanë kuptuar lëvizjen e çlirimit kombëtar. Gjatë kësaj kohe është bërë e qartë se është vetëm lëvizja e çlirimit kombëtar në krye të cilave qëndron partisë komuniste që … Vlera dhe shërbimet e mëdha të këtij udhëheqësi të ndritshëm kanë qënë të pakufijshme kudo që ka fitore të forcave të ushtrisë së çlirimit kombëtar, kudo që ka suksese politike të lëvizjes, kudo që ka komunistë që duhet të brohorasin :”Rroftë partia komuniste”.
2.MYSLIM PEZA, nga dobësia për pijet, tek kompromiset me fashistët
Lindur në Pezë në Shqipërinë Qendrore, ai është një fshatar i thjeshtë dhe analfabet, aq shumë sa që edhe sot ai vë nënshkrimin e tij me ngjeshje të gishtit.
Kur ishte i ri, ai kishte kryer disa krime me motive të dobta në fshatin e tij. Më vonë në vitin 1927 ai vrau Osman Balin dhe, si pasojë, u desh të largohen nga Shqipëria. Ai u dënua me vdekje nga Gjykata e Tiranës; kur ai ishte në Jugosllavi u strehua nga familja me emër të njohur “Lleshi”. Pas pushtimit italian të Shqipërisë ai kthehet dhe në vitin 1940 vret ish-prefektin e Dibrës, Neki Starova, në Pogradec.
Duke qenë nën kontrollin e drejtpërdrejtë të ndjerit Mustafa Gjinishi, ai hyri në partinë komuniste dhe bëri Pezën selinë e tij qëndrore. Atje ai arriti të mirëkuptohet me autoritetet italiane dhe ata filluan ta furnizojnë atë dhe të gjithë vartësit të tij me të gjitha sendet e nevojshme të ushqimit dhe veshjeve, me kusht që italianët të liheshin në paqe në të gjithë Shqipërinë Qendrore. Kjo marrëveshje u krye me besnikëri dhe rigorozitet më shumë se një vit nga të dyja palët nënshkruese. Eshtë e panevojshme të thuhet se, komunistët, nëpërmjet Mustafa Gjinishit, shfrytëzuan në mënyrë të plotë këtë mundësi për të bërë luftën e tyre antifashiste.
Një nga dobësitë e tij është kënaqësia e tij tepër e paskrupullt që ai ka për pijet. Grupimi i tij komunist që e rrethon ka ditur si ta shfrytëzoje këtë deri në atë masë që nën titullin e “babë” ai të ushqehet vazhdimisht me pije intoksikuese dhe vula që mban nënshkrimin e tij, përdoret lirshëm për të gjitha llojet e qëllimeve-shtetërore apo të tjera të ndryshme.
Tani ky njeri ka arritur majën e lartë të shkallës dhe mban zyrën e zëvendës kryeministrit në “qeverinë demokratike” të Shqipërisë komuniste me gradën e general-madhorit.
Shënim:
Emri Mustafa Gjinishi përmendet shpesh kur flitet për komunizmin në Shqipëri. Ai gjithashtu ka qenë një komunist i vërtetë dhe ka punuar shumë për ideologjinë e kuqe, por ai nuk ishte në favor të terrorit, masakrave dhe shkatërrimit,që Partia Komuniste ishte duke përdorur. Ky ngurrim i tij për të mbështetur një politikë terrori bëri që Lëvizja Kombëtare Çlirimtare ta dënoj atë me vdekje dhe të vrasë shokun e tyre të vjetër.
3.SEJFULLA MALESHOVA, student në Romë me ndihmë përfituese italiane
Lindur në Maleshova (Përmetit) në 1898, ai ndoqi kurset universitare në Romë me ndihmë përfituese italiane, por nuk i përfundoi studimet e tij. Si student ai u dha me zemër dhe shpirt pas ideologjisë komuniste. Kur peshkopi Fan Noli u bë kryetar i qeverisë revolucionare në 1924 , Sejfullah Maleshova u emërua sekretar i përgjithshëm në Kryeministri. Ai së bashku me Omer Nishanin dhe Kost Boshnjakun ishin bashkëpunëtorët më të afërt të Fan Nolit. Kjo qeveri revolucionare ishte një nga të parët që pati marrëdhënie diplomatike me Rusinë Sovjetike madje edhe para se Britania e Madhe, Franca dhe shtetet e Ballkanit. Pas përmbysjes së Fan Nolit ai u largua nga Shqipëria dhe shkoi në Moskë. Atje ai ka qenë në dispozicion të Kominternit deri pas shpalljes së luftës së tashme. Ai u kthye në Shqipëri nga mesi i vitit 1943.
Të gjitha shkrimet e tij të cilat janë tërësisht komuniste mbajnë pendën e tij me emër “Lame Kodra”. Sapo ai hyri në Shqipëri ai filloi fushatën komuniste me broshura dhe takime në favor të revolucionit proletar. Ai është agjenti më besnik dhe fanatik i Kominternit. Në mënyrë që të kemi një ide të qartë të qëllimeve të këtij njeriu, është e mjaftueshme të lexojmë poemën e tij (nëse mund të quhet një poemë) me titull “Kremlini”, botuar në faqen 3 të “Bashkimit” (organi qëndror i frontit të çlirimit kombëtar) , Nr. 54. 23 Shkurt 1945. Këtu Lame Kodra, dmth Sejfullah Maleshova, ekzalton dhe idealizon Leninin, Kremlinin, dhe komunizmin e tyre. Sot ky njeri ka zyrën e Ministrisë për Propagandën.
4.MEHMET SHEHU, një serial killer, vrau me dorën e tij mbi 200 vetë
Lindur në fshatin Corush e Mallakastër, ai është i biri i Ismail Shehut dhe nipi i Sheh Aliut, që të dy janë të njohur edhe si dy eksponentët famëkeq të rebelimit të 1914-1915 të udhëhequr nga Haxhi Qamili kundër qeverisë shqiptare të asaj kohe. Vetë Sheh Aliu, një krijesë e egër dhe e paskrupullt, ka vrarë Hajredin Fratarin dhe Ismail Klosin, dy të njohur edhe nacionalistë të krahinës së Mallakastrës.
Mehmet Shehu la kursin e tij ushtarak të papërfunduar dhe shkoi në Spanjë së bashku me shokun e tij Hulusi Spahiu. Atje ata të dy hynë në ushtrinë komuniste spanjolle për të marrë trajnim në tortura dhe vrasje. Ja disa nga lista e gjatë e krimeve të tij në Shqipëri:
Ai u kthye në Shqipëri menjëherë pas pushtimit italian dhe grabiti Jonus Nuren me 400 napolona flori (në fshatin e Murtajas, Mallakastër). Më pas ai hyri në partinë komuniste. Pas betejës së Selenices, ku u kapën 63 italiane të burgosur, ai i torturoi dhe i vrau të gjithë ata me dorën e tij, duke i treguar rekrutëve të rinj komunistë, se si duhet të bëhen gjërat. Në mesin e këtyre të burgosurve ishte kapiteni italian, një shok i tij i vjetër i shkollës nga Modena. Ai gjithashtu u ekzekutua, pasi u mbajt mysafir për një javë. Shpella e Kremenari është dëshmitar i këtyre masakrave.
Në një përleshje në Lushnjë në mes komunistëve dhe jo-komunistëve të kuqtë morën 64 të burgosur dhe të gjithë u masakruan nga dora e vetë Mehmet Shehut. Në fshatin Velçan të Mokrës ai i nguli thikën për vdekje dy nipërve të Hasan Beut. Në fshatin Çorush ai torturoi dhe pastaj i dha fund kapitenit Idriz Dizdari. Në fshatin Çepan të Skraparit ai torturoi Seit Çepanin, i biri i Asllan Bej Çepanit, duke i prerë me një sharrë të dy këmbët duke e lënë të vdesë në agoni. Sot një krijesë e tillë mban një post të rëndësishëm në ushtri me gradën e Gjeneral Majorit.
5.Dr. OMER NISHANI, kamaleon, në 5 vjet, funksionar i lartë fashist, nazist dhe komunist
Lindur në Gjirokastër në 1885 ai nuk pati kohë për të përfunduar studimet e tij mjekësore në Konstandinopojë për shkak të luftërave ballkanike. Në 1922 ai shkoi në Moskë, i drejtuar nga shoku i tij Kost Boshnjaku, aty ata i kërkuan Kominternit para dhe ndihma të tjera, që të krijojnë një organizatë komuniste në Shqipëri. U kthye në Shqipëri i shoqëruar nga një agjent i Kominternit i cili ishte në krye të lëvizjes komuniste në Ballkan. Në 1924 Omer Nishani la Shqipërinë dhe filloi botimin e gazetës shqiptare “Lirija Kombëtare” financuar nga Kominterni. Më pas ai krijoi një grindje mes emigrantëve politike shqiptare, të cilët nuk donin të ishin në shërbim të Kominternit. Grupi i tij, i përbërë nga njerëz në favor të revolucionit proletar botëror, u nda nga pjesa tjetër dhe mori emrin e KONARE (Komiteti Nacional Revolucionar,), ndërsa ajo e nacionalistëve u quajt “Bashkimi Kombetar” . Më pas “Konare” u shndërrua në “Çlirimi Nacional “. Kur Italia pushtoi Shqipërinë, Omer Nishani u kthye në atdhe dhe u emërua menjëherë anëtar i Këshillit të Shtetit me një dekret të Jakomonit. Dhe këtu një kapërdimje plotë u krye prej tij: komunisti bëhet fashist, madje edhe i zjarrtë! Për katër vjet e gjysmë gjatë pushtimit italian ai vesh këmishën “e zezë”, është një anëtar i shquar i partisë dhe një admirues i Duçes. Ai mbante fjalime që ekzaltonin regjimin e ri dhe shkroi disa artikuj në gazetën e Tiranës “Tomorri”, duke ekzaltuar bekimet që Duçe kishte sjellë mbi popullin shqiptar dhe duke theksuar të ardhmen e ndritur të Shqipërisë si pjesë e Perandorisë së re fashiste romake.
Në gusht 1943 një tjetër kapërdimje dhe dr. Omer Nishani niset në mal dhe vjen në Mukje si delegat i partisë komuniste dhe si i tillë nëshkruan marrëveshjen. Duke parë që kjo marrëveshje i dobësoi shanset e tyre për të hyrë në pushtet, komunistët e shkelën atë dhe me tradhëti sulmuan nacionalistët.
Kapërdimjet vazhdojnë : Kur gjermanët pushtuan Shqipërinë në Shtator 1943, Omer Nishani shkoi në mënyrë paqësore në zyrën e tij si këshilltar i Shtetit në Tiranë dhe mori dy apo tre muaj pagesë dhe me një përpjekje tjetër në nëntor 1943 ai përsëri veshi një këmishë të kuqe dhe shkoi në mal, këtë herë si anëtar i Këshillit të Madh Antifashist!
Sot ai është Kryetar i Këshillit Antifashist dhe ministër i Punëve të Jashtme.
6.KOST BOSHNJAKU, ministër i plotfuqishëm në Sofje, lëkundjet mes nazizmit dhe komunizmit
Ai është një nga eksponentët e partisë komuniste dhe aktualisht drejtor i Bankës së Shtetit. Ai kishte vizituar Rusinë para 1914. Pas revolucionit komunist në Rusi, ai u kthye atje për t’u bërë një anëtar i regjistruar i partisë komuniste. Në vitin 1921 ai kthehet në Shqipëri, por një vit më vonë së bashku me Dr. Omer Nishanin ai shkon prapë në Moskë për një mision misterioz.Ende mbetet e paditur si ai arriti të emërohet ministër i plotfuqishëm në Sofje, ku ai shkoi së bashku me një agjent rus. Lëvizjet e tij, sidoqoftë, u ndoqën nga afër nga agjentët e Shërbimit Informativ Britanik dhe para se të kishte kohë për të paraqitur letrat kredenciale mbretit bullgar atij i u kërkua të kthehej në Shqipëri. Kjo u bë e pamundur sipas informacionit të dhënë Qeverisë së Tiranës nga Mr. Eyres, atëherë ministeri britanik në Tiranë.
Në fillim të luftës së pranishme ai ishte shumë aktiv duke përhapur propagandën pro-gjermane përmes ligjëratave dhe bisedimeve në mes të njohurve të tij. Ai predikonte humbjen e Britanisë së Madhe dhe triumfin e ushtrive gjermane. Kur gjermanët sulmuan Rusinë, ai e ndryshoi tonin e tij menjëherë dhe u bë një pro-britanik i zjarrtë. Ai ka qenë disa herë në Moskë për të ripërtërirë lidhjet e tij me qarqet komuniste atje dhe për të marrë udhëzime të reja në lidhje me ndryshimet e politikës.
7.BEDRI SPAHIU, kriminel dhe tregtar flamujsh
Lindur në Gjirokastër më 1909, ka përfunduar studimet në shkollën e mesme ushtarake të Tiranës. Ai ka shërbyer në ushtrinë shqiptare, si toger i dytë. Në 1936 ai u pushua nga puna si komunist. Në 1939 ai u bë një fashist i orës së parë duke qënë ndër të parët për të vënë këmishën e zezë dhe emblemën fashiste. Italianët i dhanë atij një punë si punonjës i Agjencisë Transportit Automobilstik i Gjirokastrës. Më vonë ai u bë një oficer në “Milici”, e cila ishte një lloj xhandarmërie e bashkangjitur Partisë Fashiste, ku ai ishte shumë aktiv në rekrutimin e anëtarëve për këtë organ. Në 1943, duke parë se fashizmit po vinte fundi, ai u bë përsëri komunist dhe doli në mal. Ai u bë i tmerrshëm për krimet e kryera kundër kundërshtarëve të tij. Në Gjirokastër ai vrau ose dha urdhër për vrasjet e mëposhtme: Myzafer Shehu dhe djali i tij Duro, Vasil Shahini, Sefedin Haderi, Boço Kalo dhe djali i tij Prof. Tare Kalo, Emin Kokalari, Hajro Late, Tajar Çarçani. Në 1944 ai masakroi avokat Neki Xhenetin, Vehip Hasani dhe Xhemal Babameto që u dërguan si përfaqëses nga populli i Gjinokastrës në selinë e Shtabit Komunist jo shumë larg nga qyteti.
Emri i tij në Shqipëri u kujton njerëzve terrorizmin dhe masakrat. Në Libohove ai një herë vrau 16 dhe një herë tjetër 32 njerëz. Në korrik 1944 ai vrau tre të burgosur të luftës dhe pastaj shkoi në spital, mori tre police xhandare të plagosur dhe i masakroi ata.
Nga ana tjetër, ai është i dhënë pas parasë dhe pas një jete të rehatshme. Kur ishte në Itali në verën e vitit 1944 ai kishte mjaft të holla ari me vete për të blerë rroba prej mëndafshi dhe luks tjetër për njerëzit e tij në shtëpi. Sot Bedri Spahiu është i Gjeneral i lëvizjes së çlirimit kombëtar, ministri i Mirëqenies Sociale në qeverinë e vetë-organizuar dhe Prokurori i Përgjithshëm në të ashtu-quajturën “Gjykata Speciale”, për gjykimin e kriminelëve të luftës. Eshtë ky njeri që po gjykon njerëz të ndershëm si Kol Tromara dhe Bahri Omari dhe i cili kërkon kokat e Mithat Frashërit dhe Hasan Dostit.
Një tjetër tipar i karakterit të tij është ky: Kur ai u shkarkua nga ushtria në vitin 1936 ai i tregoi emrat e të gjithë anëtarëve të grupit të tij, vetëm sepse njerëzit e qeverisë i premtuan ta marrin atë përsëri në ushtri.
8.MANOL KONOMI
Lindur në Përmet në 1910, ai filloi karrierën e tij komuniste, kur ishte gjygjtar. Pozita e tij si gjygjtar nuk e pengoi atë të planifikojë akte penale kriminale kundër nacionalistëve. Në vijim janë disa prej krimeve komuniste me të cilat ai është i lidhur si një nga “përgjegjësit” komunist në zonën e Korçës:
1. Masakrën e Xhevdet Bulgareci dhe Bexhet Bulgareci në tetor 1943. Komunistët i kapën ata duke dërguar ushqimet për grupet nacionaliste që ishin duke u kthyer nga një luftë kundër italianëve, ata si fillim i prenë hundët e tyre, veshët dhe buzët, pastaj i nxorën sytë dhe në fund i gozhduan në pemë, me qëllim që të terrorizonin popullin.
2. Vrasja në Teqen e Turanit e Baba Zylfos së moshuar, Sabri Panaritit, Refat Goskovas dhe nipin i tij në Nëntor të 1943. Faji i tyre i vetëm ishte se ata ishin nacionalistë dhe patriotë të përkryer; ata kishin punuar dhe luftuar për Shqipërinë që nga pushtimi turk. Ata u goditën me thikë për vdekje pasi u torturuan. Komunistët që vranë hynë në Teqe si mysafirë dhe vranë pabesisht ata.
3. Në fshatin e Gjonomadhi komunistët arrestuan Bame Gjonomadhi sepse ai ishte nacionalist. Pastaj ata e ropën atë të gjallë dhe e lanë të ekspozuar në mënyrë që njerëzit të terrorizoheshin duke e parë atë.
4. Por më tragjike e gjitha është varri i përbashkët zbuluar në luginën e Shipska. Në të ka 185 kufoma. Ata ishin torturuar, prerë në copa, masakruar, sepse ata ishin nacionalistë. Ky krim i tmerrshëm ishte kryer nga komunistët e zonës së Korçës kreu i së cilës ishte Manol Konomi, njeriu i drejtësisë, i cili sot është Ministër i Drejtësisë në Tiranë.
8. BABA FAJA MARTANESHI
Lindi në 1900 në fshatin Luz të Kavajës; ka qenë një shërbyes në Teqes së Elbasanit, ku ai u bë bektashian dhe më pas u shugurua Dervish. Ai ishte me fat të mjaftueshëm për t’u bërë Baba i Teqes së Martaneshit, vendi ku ai u lidh me komunizmin prej Mustafa Gjinishit pas pushtimit italian të Shqipërisë. Edhe pse ai nuk mund të ngarkohet me asnjë krim të veçantë, ai ende është përgjegjës për të gjitha vrasjet dhe aktet kriminale të kryera në rajonin e tij nga pasuesit e tij dhe në emrin e tij. Djegia e Teqes së Martaneshit dhe e fshatit nuk i bëri aspak përshtypje Baba Fajes, edhe pse ai ishte shkaku i drejtpërdrejtë i atij shkatërrimi. Ja disa gjëra për karakterin e tij:
1. Edhe pse si dervish dhe si baba ai është betuar të qëndroj beqar, ai ka përfituar nga liberalizmi ekstrem i lëvizjes komuniste dhe ka mbajtur gjithmonë disa konkubina në Teqen e tij.
2. Gjeneral Dejvis, shef i Misionit Ushtarak Aleat në Shqipëri, kishte takuar disa herë Baba Fajen. Një ditë pallto e gjeneralit humbi dhe askush nuk dinte si ku kishte shkuar. Por, kur ai i bëri një vizitë të papritur në Teqe në Martanesh, ai u habit kur pa se palltoja e humbur e tij ishte veshur nga Baba Faja.
3. Baba Faja është një njeri i pashkolluar dhe injorant i llojit të Myslim Peza. Komunistët kanë përdorur dhe shfrytëzuar atë sipas qejfit.Tani ky njeri është kolonel i ushtrisë çlirimtare kombëtare, dhe për më tepër, një prej personave kryesor të Kryqit të Kuq Shqiptar. Sipas të Radio Tiranës, ai ka qenë dërguar në Korçë, për të organizuar degën e Kryqit të Kuq atje.
